Φωτογραφικό υλικό της Unicef
Φωτογραφικό Αφιέρωμα: Εκπαίδευση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης
Η εκπαίδευση - θεμελιώδες δικαίωμα κάθε παιδιού - τίθεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Τα παιδιά είναι στο επίκεντρο των σημερινών παγκοσμίων κρίσεων. Σχεδόν 250 εκατομμύρια παιδιά, βιώνουν τις συνέπειες των συγκρούσεων και ακόμη περισσότερα εκατομμύρια αντιμετωπίζουν κινδύνους από τις φυσικές καταστροφές και την ταχεία εξάπλωση επιδημιών. Η έκκληση ύψους $2,8δις δολαρίων που απηύθυνε η UNICEF έχει ως στόχο να προσεγγίσει 43 εκατομμύρια παιδιά που βιώνουν τις συνέπειες ανθρωπιστικών κρίσεων και εκτάκτων αναγκών σε όλο τον κόσμο. Το ένα τέταρτο της έκκλησης αυτής προορίζεται για τον τομέα της εκπαίδευσης.
Οι φυσικές καταστροφές και οι βίαιες συγκρούσεις, συνεχίζουν να κοστίζουν πολύ σε εκατομμύρια παιδιά και τις οικογενειές τους. Στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης σύγκρουσης στο Ιράκ, τα παιδιά είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένα σε κίνδυνο. Μια διανομή ειδών πρώτης ανάγκης για τους εκτοπισμένους μαθητές στο στρατόπεδο Yahyawa στο Kirkuk.
Για να προστατευθούν τα οφέλη της εκπαίδευσης και να διασφαλιστεί η συνεχής πρόοδος, τα παιδιά, ειδικά τα κορίτσια, χρειάζονται συνεπή πρόσβαση σε μια ασφαλή, ποιοτική εκπαίδευση. Μαθητές σε ένα προσωρινό "σχολείο σε σκηνή", υποστηριζόμενο από τη UNICEF, στoν καταυλισμό Al-Takya Al-Kaznazaniya, κοντά στη Βαγδάτη.
Η εκπαίδευση είναι ζωτικής σημασίας κατά τη διάρκεια έκτακτων αναγκών και περιόδων κρίσης. Η Rauaa, 12 ετών, η οποία έχει εκτοπιστεί από τη Μοσούλη, όπου ζούσε με την οικογένειά της για περισσότερο από ένα χρόνο, παρακολουθεί την πρώτη μέρα του σχολείου στον καταυλισμό Harsham για εσωτερικά εκτοπισμένα άτομα, στο Erbil του Ιράκ.
Οι Σύροι αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο. Μια γενιά παιδιών και νέων στερούνται την εκπαίδευση και όλο και περισσότερο βλέπουν το μέλλον τους διαμορφώνεται μόνο από τη βία. Η Fatima (με τα πράσινα) και η οικογένειά της κατέφυγαν στην πόλη Χομς, όταν η γενέτειρά τους, Παλμύρα, έγινε επικίνδυνη.
Οι παρατεταμένες κρίσεις σε διάφορες χώρες, εξακολουθούν να επηρεάζουν ακόμη περισσότερο τις ζωές και το μέλλον των νέων. Παραμένοντας στο σχολείο, τα παιδιά μπορούν να είναι ασφαλή και να προστατευθούν από τους κινδύνους. Μαθητές της 3ης Τάξης, μαθαίνουν αραβικά στο υποστηριζόμενο από τη UNICEF Δημοτικό Σχολείο Yasin Bay, στην πόλη El Fasher, στο Βόρειο Darfur, στο Σουδάν.
Εκατομμύρια παιδιά, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, βιώνουν τις συνέπειες από τις βίαιες συγκρούσεις. Στο Bangui, την πρωτεύουσα, η Alison, 14 ετών, ζει σε ένα αυτοσχέδιο καταφύγιο σε καταυλισμό για εσωτερικά εκτοπισμένα άτομα, έχει καλή απόδοση στο σχολείο, αλλά αναρωτιιέται για το μέλλον της.
Η εκπαίδευση βοηθά τα παιδιά να έχουν μια αίσθηση ομαλότητας και ελπίδας για το μέλλον τους, εν μέσω βίας, αστάθειας και καταστροφών. Εκτοπισμένα παιδιά συμμετέχουν σε μια δραστηριότητα, σε υποστηριζόμενο από τη UNICEF ασφαλή χώρο για τα παιδιά στο στρατόπεδο Dalori στην πόλη Maiduguri της Νιγηρίας.
Η παρακολούθηση των μαθημάτων παρέχει επίσης στα παιδιά τις δεξιότητες για να οικοδομήσουν μια καλύτερη, ασφαλέστερη και υγιέστερη ζωή για τα ίδια, τις οικογένειές τους και τις κοινότητές τους. Στην Παλαιστίνη, οι μαθητές λαμβάνουν γραφική ύλη στο σχολείο Abdel Rahman Ben Ouf, στη Λωρίδα της Γάζας.
Μεγάλης κλίμακας κρίσεις, όπως το ξέσπασμα του ιού Έμπολα στη Δυτική Αφρική, άφησαν εκτός σχολείου για πολλούς μήνες περίπου 5 εκατομμύρια παιδιά. Στο Conakry της Γουινέας, ο έλεγχος των παιδιών στις εισόδους των σχολείων είναι μεταξύ των νέων πρωτοκόλλων ασφαλείας που έχουν θεσπιστεί για να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού Έμπολα, όταν τα σχολεία ξανανοίξουν.
Στην Ουκρανία, όπου τα παιδιά έχουν πληγεί περισσότερο από τη συνέχιση των συγκρούσεων στη χώρα, τα ακραία καιρικά φαινόμενα ενέχουν επίσης σοβαρές απειλές για την εκπαίδευσή τους. Παιδιά σε σχολείο στο χωριό Staromykhailovka, στο Donetsk.
Η επιστροφή των παιδιών στο σχολείο τους δίνει την ευκαιρία για ένα σταθερό μέλλον. «Το να πηγαίνεις στο σχολείο είναι σημαντικό γιατί κάνεις φίλους και σε βοηθά να βρεις δουλειά», λέει ο Michel Lerios, 13 ετών, στην κατεστραμμένη από τον τυφώνα Haiyan πόλη της Tanauan στις Φιλιππίνες, ο οποίος παρακολουθεί σήμερα τα μαθήματά του σε ένα σχολείο σε σκηνή.
Κρίσιμες υπηρεσίες όπως η εκπαίδευση, βοηθούν τα εκατομμύρια των παιδιών που πλήττονται από κρίσεις και συγκρούσεις να θεραπευθούν και να ανακάμψουν από τις τεράστιες δυσκολίες που προκαλούνται από τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Κορίτσια στην πόλη της Tanauan, παίζουν σε υποστηριζόμενο από τη UNICEF σχολείο. Τα μαθήμα
Χαμένη παιδική ηλικία
Το να διέρχονται όλη την Ευρώπη, είναι το πιο δύσκολο για τα παιδιά, πολλά από τα οποία αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, παίρνοντας μαζί πολύ λίγα από τα υπάρχοντά τους.
Τα παιδιά χάνουν το δικαίωμα τους στην παιδική ηλικία.
Όλα χάνουν κάτι, όταν φεύγουν από το σπίτι τους: φίλους, οικογένεια και σταθερότητα. Εκτός από ασφαλείς χώρους για να μείνουν, τα παιδιά πρέπει επίσης να μπορούν να μάθουν γράμματα και να παίξουν.
Ένα εγκαταλειμμένο παιχνίδι γεμάτο σκόνη, σ’ ένα δρόμο που χρησιμοποιείται από τους πρόσφυγες, καθώς διασχίζουν τα σύνορα από την Ελλάδα προς τη Γευγελή της FYROM, ως ένα από τα υπάρχοντα της παιδικής τους ηλικίας που αφήνουν πίσω.
Όταν οι άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αναζητούν τα πράγματα που χρειάζονται περισσότερο - ρούχα, λεφτά και χαρτιά. Εάν είναι τυχεροί, μπορούν να πάρουν επίσης μαζί τους και τα πιο αγαπημένα τους πράγματα. Η Sozdar, 6 ετών, πήρε μαζί το αγαπημένο της παιχνίδι, πριν εκείνη και η οικογένειά της εγκαταλείψουν το σπίτι τους στη Συρία.
Τα αγαπημένα παιχνίδια, μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες διαβίωσής τους. Ένα κορίτσι, κρατά ένα βελούδινο παιχνίδι, καθώς εκείνη και η οικογένειά της, μαζί με άλλους πρόσφυγες, φτάνουν στην περιοχή Miratovac, στα σύνορα της Σερβίας. Εκείνη και η οικογένειά της, είναι καθοδόν προς το κέντρο υποδοχής του Preševo.
Δεν τα καταφέρνει κάθε χνουδωτός φίλος να βγει αλώβητος από το ταξίδι. Κάποια μένουν πίσω, ξεχασμένοι μέσα στον πανικό των προσφύγων που προσπαθούν να φτάσουν στο επόμενο σύνορο. Κάθε χαμένο παιχνίδι στους σκονισμένους δρόμους, είναι μια υπενθύμιση της χαμένης παιδικής ηλικίας. Ένας εγκαταλειμμένος ροζ αρκούδος, στα σύνορα της FYROM.
Ένα κορίτσι κάθεται στο έδαφος και παίζει με το παιχνίδι του, καθώς ο κόσμος σχηματίζει ουρά τριγύρω του, στο κέντρο υποδοχής του Vinojug, κοντά στην πόλη της Γευγελής στη FYROM. Η πολύωρη αναμονή, μπορεί να είναι εξαντλητική για τα παιδιά, χωρίς τη συντροφιά των φίλων τους.
Η Jowaher, 8 ετών, κρατά ένα αγαπημένο παιχνίδι της, καθώς περιμένει να μπει στο κέντρο υποδοχής του Vinojug στη FYROM. Τα παιχνίδια μπορούν να κάνουν τη ζωή πιο ανεκτή, κατά τη διάρκεια επείγουσων καταστάσεων, αλλά και μετά.
Ένα εγκαταλειμμένο γουρουνάκι παιχνίδι, μέσα σε λάσπες, ανάμεσα στα ελληνικά σύνορα και ένα κέντρο υποδοχής κοντά στην πόλη της Γευγελής, στη FYROM. Τα παιδιά πρόσφυγες, πρέπει συχνά να επιλέξουν τι θέλουν να κρατήσουν μαζί τους και τι ν’ αφήσουν πίσω.
Η Mira, 9 ετών, κρατά ένα καινούριο παιχνίδι, σ’ έναν υποστηριζόμενο από τη UNICEF Φιλικό προς τα Παιδιά Χώρο στη FYROM, μετά την απώλεια του αρκούδου -παιχνιδιού της- κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της στην Ελλάδα. Παρότι τα παιχνίδια δεν μπορούν ν’ αντικαταστήσουν το κανονικό περιβάλλον ενός παιδιού, μπορούν ωστόσο να τα βοηθήσουν ν’ ανακουφιστούν από ένα μέρος της συναισθηματικής πίεσης που υφίστανται κατά τη διάρκεια κρίσεων.
Στην Κροατία, κοντά στα σύνορα με τη Σερβία, ο Mahmood, 7 ετών και η αδελφή του Zahra, 5 ετών, από τη Συρία, παρέλαβαν λούτρινα ζωάκια σε ένα υποστηριζόμενο από τη UNICEF κέντρο αναψυχής, καθώς οι γονείς τους λαμβάνουν φαγητό και ζεστά ρούχα. Μικρές ανέσεις, όπως τα παιχνίδια, μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να επανακτήσουν μια αίσθηση ομαλότητας και ηρεμίας.
Ένα λούτρινο ζωάκι, κρεμασμένο ανάποδα στο φράκτη στο κέντρο υποδοχής του Opatovac στην Κροατία, αφημένο από ντόπιους κατοίκους, για να καλοσωρίζει τα παιδιά πρόσφυγες που καταφθάνουν. Εν μέσω των αβεβαιοτήτων στις ζωές των παιδιών, τα παιχνίδια μπορούν να παρέχουν μια αίσθηση ελπίδας για αυτά που θα ακολουθήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου